ปีนี้จัดเป็นครั้งที่ 38 ตั้งแต่วัยกระเตาะสู่วัยแตกเนื้อสาว เราก็มักจะรอวันที่เขาแห่ขบวนบุปผาชาติ ซึ่งตอนนั้นเราจะเรียกงานนี้ว่า งานบุปผาชาติ จุดเด่นช่วงปีหลัง ๆ คือ วงดุริยางค์ของโรงเรียนที่มีชื่อ มานำขบวนแล้วโชว์เพลงที่ฮิตในช่วงนั้น ๆ ดรัมเมเยอร์ก็จะคัดเลือกคนที่สวยมาก ๆ นั้นคือความทรงจำช่วงวัยรุ่น
ถัดจากนั้นอีกหลายสิบ ๆ ปี กลับมารับใช้ให้บริการคนในพื้นที่นี้อีกครั้ง ด้วยวัยที่เริ่มร่วงโรย งานไม้ดอกไม้ประดับของผู้เขียนคือ ต้องรีบวางแผนแต่เนิ่น ๆ ว่าจะใช้เส้นทางใดกลับบ้าน เพราะจราจรจะติดขัดทั้งนักเรียนโรงเรียนประจำจังหวัดหลังเลิกเรียน เต้นท์และบูธที่เขามาจัดก็จะกีดขวางทางจราจร บวกกับช่วงเวลาที่ทุกคนเลิกงาน ดีนิดหนึ่งที่งานเขาจะจัดคาบเกี่ยววันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ไม่นับวันลองไฟ (เตรียมงาน) ฉะนั้น วันที่ลำบากสุดคือ วันศุกร์ นั้นเอง
เมื่อเข้าเทศกาลนี้เมื่อไร เราก็จะนึกถึงแต่รถติด นักท่องเที่ยว ดังนั้น การที่จะฝ่าแดด ควันจากท่อไอเสีย นักท่องเที่ยว ปีนี้ก็บวกนักท่องเที่ยวต่างชาติที่แห่กันมาเชียงใหม่หนีภาวการณ์ที่ กทม. ดังนั้น อยู่บ้านนั้นแหละดีที่สุด
|
เป็นภาพเดียวที่เก็บจากขบวนประกวด |
แต่สิ่งที่ทำให้ผู้เขียนเปลี่ยนความตั้งใจ ยินดีจะไปเพิ่มปริมาณคนในงานนี้อีกครั้ง ก็เนื่องด้วยไปฟังการนำเสนอของเด็ก ๆ ของวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่เขาอยู่ค่อนข้างไกลจากงานนี้ แล้วพวกเขาเหล่านั้นอยากมางานนี้เหลือเกินแต่ขาดด้วยปัจจัยหลายอย่างพร้อมกันนั้นคือ คนที่จะพามา ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง ผู้ปกครองไม่อนุญาต ไม่สะดวก ไม่มีโอกาส แต่รับรู้ รับฟังและเห็นจากภาพที่มีคนมานำเสนอ ทั้งยังเป็นภาพเก่า ๆ ไม่ใช่ของปีใกล้เคียงหรือล่าสุด แต่ในขณะที่ผู้เขียนมีครบทุกอย่าง แค่ขาดคนไปด้วย!
ดังนั้น อย่าทิ้งโอกาสที่หลายคนไม่ได้มีพร้อมอย่างเรา ไปหากิจกรรมในสิ่งที่เราน่าจะชอบสักอย่างในงานนี้ก็เลยได้ผลงานเหล่านี้มา จะเก็บไว้คนเดียวก็ดูจะใจจืดไปหน่อย เป็นงานมหกรรมที่มีขบวนเยอะแยะแต่ไม่ได้เก็บภาพ อย่างที่บอกชอบอะไรก็เก็บมา สิ่งที่ไม่ค่อยเข้าตาก็ละเลยไปเสีย
กลุ่มรองเท้า
|
รองเท้าของชาวเนเธอร์แลนด์ |
|
รองเท้าสไตล์เอเลี่ยนผสมอยู่ |
|
รองเท้าเคร่งขรึม |
|
รองเท้าสดใส |
กลุ่มว่านสี่ทิศ
|
เริ่มชูช่อ |
|
สีขาวนวล |
|
กลีบแดงสด |
|
ช่อสลับสี |
กลุ่มกระบองเพชร
|
มงกุฎ |
|
ลืมแปรงผม |
|
คิงอาเธอร์ |
|
โมฮ็อก |
กลุ่มโป๊ยเซียน
|
แดงเข้ม |
|
เหลืองอ่อน |
|
หลายแดงขาว |
เป็นตัวอย่างพันธุ์ไม้หลากสีสรรที่นำมาอวดในงาน แม้งานนี้จะลดความแรงและธีมของงานเปลี่ยนไป สวนดอกไม้ยังไม่พร้อมสำหรับการโชว์ได้เท่ากับงานของทางจังหวัดใกล้เคียงที่ทำได้โดดเด่น และมีความชัดเจน ต้องการโชว์ไม้ประดับจริง ๆ แต่ที่นี่กลายเป็นช่วงเวลาของการจับจ่ายสินค้าที่เกี่ยวข้องกับธีมงานน้อยจนถึงน้อยมาก งานไม้ดอกไม้ประดับครั้งต่อไป ก็ไม่แน่ใจว่า ผู้เขียนจะมีแรงบันดาลใจอะไรที่จะออกจากบ้านมาร่วมเหมือนครั้งนี้อีก...
Photos and Words by Pimporn Sarichun
February 2014