ริมดอยรีสอร์ท...เชียงดาว
ดั้นด้นไปเจอที่พักแห่งนี้ เพราะต้องไปร่วมงานกับสถาบันฯ แห่งหนึ่ง แค่ได้ยินชื่อว่า เชียงดาว เออ..ทำไม ต้องไปจัดงานไกลจากเชียงใหม่ ขนาดนั้น ขับรถจากตัวเมืองเชียงใหม่ ถ้ารถไม่ติดช่วงในเมือง ก็วิ่งประมาณ 1 ชั่วโมง ถ้าขับแบบผู้เขียน ก็น่าจะประมาณ ชั่วโมงครึ่งบวกด้วยความเกร็ง ไม่คุ้นเคยเส้นทางใหม่ ถนนดีค่ะ.. แยกจากบายพาสของเมืองเชียงดาว ถึงทางแยก เวียงแหง แค่แวบเดียวก็ถึง
 |
| ทางเดินเข้าอาคารติดต่อ |
 |
| ซุ้มต้นไม้รก ๆ ดูกลืนกับบรรยากาศ |
 |
| อาคารไม้ห้องประชุมด้านบน |
ต้อนรับแขกมาเยือนด้วยลานจอดรถกว้าง จะติดต่อสถานที่หรือที่พัก ต้องเดินหลบต้นไม้ใบหญ้าเข้าไป ค่ะ amazing จริง ๆ บ้านไม้ขนาดมหึมา หลายหลัง แทรกตัวอยู่ในสุ่มพุมพุ่มไม้ พร้อมกระท่อมเล็ก ๆ เรียงรายตามทาง จัดแต่งปรุงสวนได้สวยงาม
 |
| กระท่อมที่พักรายเรียงริมทางเดิน |
 |
| ทางเดินพื้นปูสลับความแข็งกระด้างด้วยหญ้าคุมดิน |
 |
| บันไดกว้างก่อนเข้าห้องประชุม |
ห้องประชุมขนาดใหญ่ เป็นเรือนไม้ ต้อนรับด้วยบันได ไม่เกรงใจผู้สูงวัย แต่ขั้นก็กว้างที่พอจะขยับตัวได้สบาย ข้อบังคับ จะต้องถอดรองเท้า ไม่มีข้อยกเว้น ช่างเป็นกุศโลบาย เป็นการรักษาพื้นไม้ประการแรก การรักษาความสะอาด ลดการเก็บกวาดผงฝุ่นที่ติดมากับรองเท้า เดินบนเรือนไม้ไม่เสียงดังรบกวนใคร วิถีคนเมือง (อู้กำเมือง) ที่ต้องถอดรองเท้าก่อนขึ้นเรือนชานคนอื่น ตอนนี้เหมือนจะคุ้นเคยกับพฤติกรรมสวมรองเท้าเพราะที่บ้านก็ไม่อยู่ในฐานะที่จะนำไม้สักมาเป็นแป้นปูพื้นได้
Text : Photo Pimporn Sarichun
February 2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น