สงบเงียบที่อุทัยธานี
คนเมืองนี้อัธยาศัยดีถึงดีมาก มีความภาคภูมิใจในความเป็นคนอุทัยฯ คนสูงอายุก็สามารถเล่าเรื่องราวของเมืองได้เกือบทุกคน อาคารบ้านเรือนได้รับการอนุรักษ์ เป็นกลุ่มตึกย่านการค้าสมัยโบราณ และเมืองแห่งนี้ถูกไฟไหม้มาครั้งหนึ่ง
วันเสาร์ตอนเย็นที่ตรอกโรงยา (ตรอกที่มีการสูบฝิ่น) มีถนนคนเดิน ในสมัยโบราณ เป็นย่านชุมชนของคนจีน มีบ้านนกเขาและบ้านอนุรักษ์ และชายหนุ่มใหญ่ใจดีผู้มีข้อมูลของเมืองแห่งนี้ เล่าเรื่องราว เกือบทั้งหมดให้พวกเรารู้จักเมืองนี้มากขึ้น ด้วยติดด้วยภารกิจและการเดินทางที่เหนื่อยล้า เลยต้องจำใจขอตัวกลับก่อน
อาคารบ้านเรือนร้านค้าในตัวเมืองเป็นบ้านไม้ เริ่มทรุดโทรมไปตามกาลเวลา มีตึกปูนแทรกอยู่เป็นระยะให้ขัดหูขัดตาเป็นช่วง ๆ ไป หวังว่า เมืองแห่งนี้ จะต้านกระแส อาคารโมเดิร์นได้นานเท่าที่จะนานได้ เรามาถึงอุทัยฯ เมืองพลบค่ำ ทำงานเสร็จก็ค่ำแล้ว เดินทางต่อไปจุดหมายใหม่ก็รุ่งเช้า
สถานที่เป็นแลนด์มาร์กของจังหวัด อยู่ใจกลางเมือง แค่ข้ามสะพาน ได้รับการบูรณะ เก็บกวาดให้สะอาดตา แล้วพยายามคงของเดิมไว้ เพื่อไว้เป็นเรื่องบอกเล่าให้คนต่างถิ่นเช่นเราได้ฟังกัน ที่น่าสนใจคือ ขนมปังมีชื่อ ขนมหวานแบบไทย ๆ หากินได้ไม่ยาก
บนเขาสะแกกรังจะได้เห็นภาพพาโนราม่า ของเมืองอุทัยธานี ทั้งหมด แลเห็นเจ้าพระยาอยู่ลาง ๆ บนเขามีรูปปั้นของนักบุญคนสำคัญ ๆ ตั้งอยู่ สำหรับคนผู้ที่มีศรัทธาได้มากราบไหว้ แล้วที่ไม่น่าจะลืมอีกที่ก็คือ ทุ่งใหญ่นเรศวร-ห้วยขาแข้ง-นักอนุรักษ์คนดัง
Text : Photo Pimporn Sarichun
March 2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น