กุมารจีน ณ เมืองลั่วหยาง

กุมารจีน ณ เมืองลั่วหยาง



เมืองลั่วหยางช่วงเทศกาลเช็งเม้ง นักท่องเที่ยวชาวจีน แค่คนของเขาเอง ก็รับจำนวนเหล่านี้ไม่ไหวแล้ว ทุกที่ทุกแห่ง จึงเต็มไปด้วยผู้คนออกมาท่องเที่ยว ทิ้งความอุดอู้ในแฟลตที่พักมาสูดอากาศหนาวเย็นภายนอก จะมาคนเดียวได้งัย ต้องพาสุดที่รักที่มีเพียงคนหรือสองคนออกมาด้วย  เมืองที่มีอากาศเย็นสบายไม่มีฝุ่นละออง เจ้าตัวเล็กเลยได้มีโอกาสมาอวดโฉม เก็บไว้คนเดียวก็รู้สึกจะใจแคบเกินไป เลยต้องนำมาให้คนอื่น ๆ ได้ชื่นชมพร้อมกัน

คนนี้ขวัญใจช่างภาพอันดับหนึ่ง

presenter นมคนล่าสุด

แอบมีดื้อ

แก้มแดงเป็นลูกท้อแบบนี้นี่เอง

เทพีโบตั๋น

ศิษย์เอกเส้าหลินในอนาคต

เทวีโบตั๋น รองอันดับสอง

ประชากรของจีนติดอันดับโลก ตามขนาดของพื้นที่ และจำนวนของ  บุตรชายหรือผู้ชายมีมากกว่าหญิง แล้วโอกาสเลือกของหญิงจีนจะมีมากกว่านั้น ยังไม่เป็นที่ประจักษ์ เพราะวัฒนธรรมที่มีรากลึกแบบนี้จะฝ่ากำแพงหรือม่านไม้ไผ่ได้ขนาดไหน เมื่อก่อนได้ยินไกด์พูดเสมอว่า มีหลายสิ่งที่ไม่น่าจะเห็นได้บ่อยในเมืองจีนคือ คนอ้วน  หมาหรือแมว คนท้อง  แต่ปัจจุบันเริ่มเปลี่ยนไป  เราจะเห็นเด็กอ้วนถี่  มีคนเดินจูงหมามาเดินเล่น และผู้หญิงท้องก็ออกมาเดินในซูเปอร์มาร์เก็ต

คุณพ่อน่ารัก

แอบมีต่อรอง

สู้กล้องไม่กลัวฮ้าบ

โบตั๋นลายดอก (หลากสี)

สู้เพื่อลูก

การอุ้มลูกและหลานจนติดมือ ยังเป็นสิ่งที่ปฏิบัติแนวเดียวกันของลูกชาวตะวันออก  การใช้ล้อรถเข็นเด็ก จึงเห็นน้อยกว่าเราไปพบในแถบตะวันตก ที่สำคัญคือ เหมือนเขาจะมากันเป็นครอบครัวใหญ่ ประเภทปู่ย่า ตายาย ผลัดเปลี่ยนกันอุ้ม และผู้ปกครองก็อนุญาตให้บันทึกภาพด้วยความเต็มใจ ด้วยใบหน้าเบื้อนยิ้มถึงความภาคภูมิใจในลูกหลานของตัวเอง


แฟชั่นสำหรับเป็นธุรกิจเด็กจิ๋วเหล่านี้ที่มองดูว่า น่าจะเวิร์ค ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม หมวก รองเท้า ภาพทั้งหมดที่นำเสนอนี้ เราก็จะเห็นว่า "เขาจัดเต็มกันทุกคน"

มาแบบสบายกว่าเพื่อน

ไม่ต้องบอกว่าลูกใคร

ผมอยากเดินมั่ง

ยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม

มาพร้อมกันทั้งเหล่าม่า อาม่า  มาม่า

Photo : Text  Pimporn  Sarichun
April 2013