Koh Mak ชื่อภาษาอังกฤษ ตั้ง ณ จังหวัดตราด สุดท้ายของจังหวัดของไทยในภาคตะวันออกเฉียงใต้ อยู่ในเส้นลองติจูดอันเดียวกันกับจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ฉะนั้น หากล่องเรือเป็นแนวเส้นตรงก็ถึงได้ในบัดดล
เส้นทางจากสุวรรณภูมิ พอผ่านจันทบุรี ก็เข้าเมืองนี้ สองรายทางเต็มไปด้วยต้นยาง ตอนนี้ไม่่ต้องหาดูต้นยางเฉพาะภาคใต้เท่านั้น เราคนภูเขาก็เห็นต้นยางตามรายทาง เชียงใหม่-ฝาง พะเยา เชียงราย แล้วพอมาภาคตะวันออกฯ ทิวทัศน์แบบนี้ก็ยังเป็นที่คุ้นตาอยู่ดี แปลกไปก็เป็นเพียงแถวจังหวัดนี้ มีครบทั้งภูเขาและทะเล
รถจอดพักสั้น ๆ เพียงสองแห่ง ซึ่งเราใช้เวลาเกือบ 6 ชั่วโมงในการเดินทาง เพราะโชเฟอร์บอกว่า ต้องเร่งเวลาก่อนพลบค่ำ เนื่องจากเรือรอเราอยู่และถ้ามืดกว่านี้คลื่นจะสูง แล้วกลัวว่า คนภูเขาอย่างพวกเราจะตกตื่นก่อนจะได้เที่ยวกัน เมื่อเรือเบาเครื่องเพื่อจอดเทียบท่าแนวสะพาน พ้นขึ้นจากเสียงก้องของเครื่องยนต์และกลิ่นเบนซิน เราก็พบภาพ Amazing on my world
หน้ารีสอร์ทที่พัก จากกล้องป๊อกแป๊ก |
งานนี้มีเดิน ๆ ๆ ๆ เพราะสะพานที่เทียบเรือห่างจากที่พัก ประมาณ 2 กิโลเมตร แต่ขณะเดินทอดน่องไปเรื่อย ๆ แบบไม่เร่งรีบ ก็ได้บรรยากาศทะเล้ทะเล ทั้งเสียงคลื่นเบา ๆ กลิ่นเค็ม ๆ น้ำใสมาก ๆ ลมพัดเย็น ๆ ปะทะกับหน้าที่มีรอยยู่ยี่ของเรา รายทางก็มีคนตกหมึก นี่งัย ของจริง
ล็อบบี้ สวย เท่ เก๋ |
ลานสำหรับจัดประชุมหรือที่พักผ่อนสำหรับแขก |
รีสอร์ทชื่อ อบเชย เป็นงัยไทยมั๋ย ทราบภายหลังว่า เป็นชื่อคุณแม่ของเจ้าของรีสอร์ท เป็นตระกูลตั้งรกรากอยู่เกาะนี้มาหลายชั่วคน ทั้งหมดมี 5 ตระกูลใหญ่ แต่ค้นหาในเว็บจะไม่เจอชื่อนี้แน่นอนค่ะ Cinnamon Resort ต้องแบบสากลถึงจะเจอรีสอร์ทนี้ พบกับเจ้าของรีสอร์ทใจดีบอกเล่าเรื่องราวของตระกูลให้ฟัง และเล่าว่า มาเกี่ยวดองเนื่องจากพ่อเป็นเจ้าของเรือประมง คุ้นเคยกับเกาะแถวนี้ เพราะเมื่อก่อนเป็นแหล่งประมงที่ปลาชุมมาก น่าจะมีเรื่องเล่าต่อ เผอิญท่านต้องไปธุระ เลยอดฟังเรื่องน่าประทับใจต่อ ทำให้เราแอบคิด นี่มันพล้อตเรื่อง Romantic ชัด ๆ ไต้ก๋งเรือกับเจ้าของเกาะ
วิวตอนเช้าตรู่ น้ำลง |
วิวตอนเย็นพระอาทิตย์ กำลังจะลับ คลิกดูภาพใหญ่ |
วิวช่วงเย็นสะพานไฮไลท์ของที่นี่ ตอนน้ำขึ้น |
ที่พักสไตล์โมเดิร์นผสมกับสวนแบบจัดแต่ง มีแนวไผ่ที่กำลังลงเพิ่ม อากาศที่นี้ร้อนชื้น เพราะมาในช่วงที่เป็นมรสุม คนดอยไม่ค่อยจะมีประสบการณ์ บวกกับวันธรรมดา กลุ่มเราจึงเป็นเจ้าของรีสอร์ทโดยปริยาย พนักงานที่นี่ก็ต้อนรับ AEC ไปแล้ว ผิดที่ว่า แถบทางเหนือเป็นชาติพม่า แต่ที่นี่เป็นกัมพูชา ทุกคนหน้าตาเป็นมิตร ไม่เคร่งจนทำให้แขกเครียด พูดน้อยเพราะว่า สื่อสารกับเราไม่รู้เรื่อง
โขดหินภูเขาไฟ ที่เกาะขาม |
วิวหน้าเกาะขาม คลิกดูภาพใหญ่ |
snorkel ถ้าทำหาย 900 บาท ขาดตัว |
เกาะขาม เป็นกลุ่มเกาะใกล้เคียงกันสำหรับไว้ดำน้ำดูประการัง และที่นี่เราก็ได้ดูหอยมือเสือ ที่มีปะปนกับกิ่งปะการังผุ ๆ ทิ้งการดำที่เรียกว่า snorkel มาเกือบสิบกว่าปี มาใช้อีกครั้งก็ทำได้ไม่ยาก ใช้หลักวิทยาศาสตร์ง่าย ๆ ติดที่ว่า การแช่น้ำนาน ๆ จะมีผลต่อผู้เขียนหรือเปล่า น้ำทะเลที่นี้ยังใส และ สวยงาม แต่ธรรมชาติดูใกล้ ๆ ฝั่งแบบคนกลัวน้ำ ก็ยังพอมีให้เห็นแบบมาทีหลังก็ได้เห็นร่องรอยของความสมบูรณ์ ผู้ดูแลไม่ค่อยบอกลูกทัวร์ให้ระวังการเหยียบปะการัง หรือทิ้งขยะบนเกาะ ซึ่งจะต้องฝั่งชิปนี้ให้กับนักท่องเที่ยวทุกชาติทุกวัยด้วย
สาวน้อยผิวสวย ชาวเขมร |
เกาะนี้มีนักท่องเที่ยวต่างชาติ (ฝรั่ง) มาเล่นน้ำและนอนอาบแดดกัน ซึ่งเขาก็คงจะสงสัยพวกเราว่า มาเล่นน้ำทะเล ทำไมใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด ไอ้เราก็สงสัยพวกเขาเช่นกัน แดดร้อนจะตาย มานอนแก้ผ้าอาบแดดให้ดำอยู่ได้ ต่างคิดต่างคน ต่างวัฒนธรรม ดังนั้น อย่าไปคิดแทนคนอื่นเขา...
ต้นมะพร้าวที่ถูกถ่ายรูปมากที่สุด |
เกาะกระดาด เป็นเกาะแรกที่มีโฉนด หรือ นส 3 (ขออภัยฟังไม่ชัด) แต่รู้ว่า มีการซื้อขายกัน ปัจจุบันเป็นเจ้าของโดยตระกูลใหญ่ทำธุรกิจรถไฟฟ้าฯ มีพื้นที่แบนราบ และมีกวางหลายฝูง ปนอยู่กับคนในเกาะ มีบ้านพักเรือนไม้ที่เคย ร.5 เสด็จมาประทับ เขาเล่าว่า สังกะสีของบ้านเหล่านี้ ไม่เป็นสนิมเพราะของโบราณจะมีคุณภาพ พวกเราได้ท่องเที่ยวรอบเกาะโดยรถแทร็กเตอร์ลาก แล้วที่สุดเราก็มาถึงจุดไฮไลท์ ..ต้นมะพร้าว..
Photo > Text : Pimporn Sarichun
August 2013
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น